உளி விழியால் சமர்செய்தாய்
மொழி விழியால் சம்மதித்தேன்
குறுங் கவியாய்ப் புன்னகைத்தாய்
புதுக் கவியாய் மனமுற்றேன்
உன் நெஞ்சில் நீ நினைத்தாய்
என் நெஞ்சில் நானறிந்தேன்
சொல்லிடவே எத்தனித்தாய்
சொல்லும்முன் நான் சொன்னேன்;
“நினைவெல்லாம் இருந்துவிட்டு
நிழலாகிப் போனாலும்
நிஜமாக வந்திடுவாய்...
நீ நின்று வாழ்த்திடுவாய்..”
இதுதானே..என்றுரைத்தேன்!
அப்போதும் புன்னகைத்தாய்..
ஆழ்மன வலியோடு...
✍️செ. இராசா
#நினைவெல்லாம்_நீ
No comments:
Post a Comment