மாலை மயக்கம் (குறளின் குரலில்)

அதிகாலை வேளையிலே அறம்பாடி
அதற்கடுத்த பகற்பொழுதில் பொருளீட்டி
அந்திசாமம் வந்ததுமே மயங்குகின்ற
அற்பமான குடிமகன்போல் வாழுகின்றேன்

பிரிவென்ற சொல்கூட சுடுமென்று
பிரிவென்றே சொல்லாத உன்னவளைப்
பிரிந்துநீ தொலைதூரம் சென்றதினால்
பிரியாத நின்நினைவால் வாடுகின்றேன்

ஒருநாளும் தவறாத கதிரவனாய்
ஒருநாளும் மறவாத உன்னவளை
சிலநாளே தோன்றுகின்ற முழுநிலவாய்
சிலநாளே ஒளிதரநீ நினைத்தாயோ?!