சாதியம் பேசும் வீணர்களே!

சாதியம் பேசும் வீணர்களே! நீர்
சாக்கடைக் குழியில் வீழ்ந்தவரே!

சாதனையென்றே சொல்லி சொல்லி! நீர்
போதனை பலவாய் செய்கின்றீர்

உயர்வு தாழ்வு எண்ணங்களால்! நீர்
உலகைப் பிரித்தே பார்க்கின்றீர்

மனிதனை மனிதன் ஆண்டிடவா? இந்த
மதமும் சாதியும் தோன்றியது!

மனிதம் தளைத்து ஓங்கிடவே! நல்
மனத்தில் வெறிகளை நீக்கிடுவீர்

சாதிய சங்கம் தேவையெனில்! நம்
தமிழை சாதியாய் மாற்றிடுவோம்

வேதம் வகுத்த சாத்திரங்கள்! அது
வேதனை தந்தால் நீக்கிடுவோம்

பிளவைப் புதிதாய் போடாமல்! நல்ல
பிணைப்பைத் தமிழால் ஆக்கிடுவோம்

வாழ்க தமிழ்!

✍️ செ. இராசமாணிக்கம்

உண்மை எதுவெனத் தெரியாமல்

உண்மை எதுவெனத் தெரியாமல்
உழல்வோர் பலராய் உள்ளனரே!

துன்பம் நீங்கிய நிகழ்வினையே
இன்பம் என்றே நினைக்கின்றார்!

உள்ளம் மகிழ்ந்திட ஆசைகொண்டு
பள்ளம் படுகுழி வீழ்கின்றார்!

மோசம் போவோம் என்றறிந்தும்
வேசம் கலைக்கவே மறுக்கின்றார்!

என்போல் சிறந்தவர் யாரென்றே
தன்போல் அவரே பேசுகின்றார்!

ஆசை வெகுளி காமம் தனில்
ஆதிக்கம் கொண்டே ஆள்கின்றார்!

இல்லறம் நல்லறம் என்றறிந்தும்
தன்னறம் அதுவாய் மாற்றாதார்!

மெய்ப்பொருள் அதனை அறியாமல்
பொய்ப்பொருள் சொல்லித் திரிகின்றார்!

எத்தனை கோடி இன்பமுண்டு !
எங்கும் இறைவன் சாயலுண்டு!

அன்பே சிவமாய் வாழ்ந்திடுவோம்!
அறம் வழிப் பொருளில் இன்புறுவோம்!

உண்மை இதுவெனத் தெரிந்தேநாம்!
உள்ளம் உயர்வுற வாழ்ந்திடுவோம்!


✍️ செ. இராசமாணிக்கம்

ராஜா கவி ராஜா

தா கவி என்று என்னிடம் நீ
புது கவி ஒன்று கேட்டாயே
பல கவி பாடியவர் உலகினிலே
என் கவி பொடியென நானறிவேன்

ராஜ கவி யாய் வாழ்ந்து வந்த
மகா கவி பாரதி இன்றிருந்தால்
என் கவி(தா)த் திறமை வளர்த்திடவே
தனி கவி ஒன்றை கேட்டிடுவேன்
பொதுக் கவி இயற்றிய வேந்தனிடம்
சுயக் கவி நானும் கேட்டதற்கு
தமிழ் கவி உலகின் கால்களிலே
ராஜா கவி(தாவாய்) நான் வீழ்ந்திடுவேன்

✍️ செ. இராசமாணிக்கம் கவிதா

அரசியல் வாதிகளே

அரசியல் வாதிகளே
அரசியல் வாதிகளே
அரசின் இயல்பறியா
அரசியல் வி'யாதிகளே!

அறவழிப் போராட்டத்தின்
அதிர்வலை அகலம் கண்டு
உணர்வலைகள் நின்றுபோக
உறைஞ்சுதான் போனீங்க!

மக்களின் மறதிநோயும்
சாதீய தீச்செடியும்
மறைந்திடப் பார்த்ததுமே
மகிழ்ந்திடவும் மறந்தீங்க!

போராட்டம் செய்தவன
பாராட்டிப் பேசியே
சதுரங்க வேட்டையைத்தான்
சரியாத்தான் செஞ்சீங்க!

அதிகார அடக்குமுறையை
கட்டவிழ்த்து விட்டுப்புட்டு
கட்டுக்கட்டா பலபொய்களை
கதைச்சுட்டே இருக்கீங்க!

பல்லாக்கு தூக்கியே
பழகிப்போனஅடிமைகளே
பகுத்தறிவு என்னவென்று
படிக்காத பதருகளே!

அரசியல் வாதிகளே
அரசியல் வாதிகளே
அரசின் இயல்பறியா
அரசியல் வி'யாதிகளே!

அறவழியில போராடி

அறவழியில போராடி
அகிலத்தையே அதிரவைச்ச
அண்டத்தையே மிரளவைச்ச
அனைவருக்கும் புரியவைச்ச
அடுக்கடுக்காக அளந்துவிட்ட
அரசியல் அடிமைகள
அடிக்காம அடிச்சுப்புட்ட
அடிவயிர கலங்கவச்ச

ஊரெல்லாம் ஒன்னுகூடி பெருந்
தேரெல்லாம் இலுத்தவன
பாரல்லாம் கேக்க வைச்ச
யாருடா இவங்கன்னு

தமிழனோட அடையாளம்
தலைவணங்காத் தன்மானம்
தனியாத்தான் தெரியுதிங்கே
தரணியல்லாம் அதிருதிங்கே

முறிக்கிவிட்ட மீசையோட
முரட்டுக்காளை வேகத்தோட
மிரட்டும் அனல் பார்வையோட
மளமளவெனக் கூட்டத்தோட
தகதகவெனக் கோபத்தோட
அலைகடலென வந்துநீயும்
அடிமனச குளிரவைச்ச
அறவழியில போராடி

மறத்தமிழன் மாண்பறியார்

மடத்தனமாய் பேசுகின்றார்

மாட்டிற்கு வதை ஏன் என்றே
மதிகெட்டே வினவுகிறார்

எம் குழந்தை போலதனை
எம் நெஞ்சில் வைத்ததனை

கொஞ்சி கொஞ்சி பாத்துக்கிட்ட
கொழு கொழுவென வளர்த்துவிட்ட

எங்களோட பிள்ளைகள
ஏறுதழுவி விளையாட

எவங்கிட்ட கேக்கனம்னு
ஏதிலார் நினைக்கின்றார்

தமிழனென்ற ஒரு சொல்லைத்
தரணியிலே போற்றிடவே

முடியாதென நீ மறுத்தாய் இனி
முழுநேரம் நீ தவிப்பாய்

குடங்குடமா குடிச்சபின்னே

குடங்குடமா குடிச்சபின்னே
குடிமறக்க மாலைபோட்டு
குடிக்காமத்தான் இருந்தீக

மலையிரங்கி வந்ததுமே உங்க
மதிகோணல் ஆயிடுச்சு எங்க
மனசு உடைஞ்சி போயிடுச்சி

குலத்தொழிலை தொலைச்சீக
குடும்பத்தையும் மறந்தீக
குணங்கெட்டு திரிஞ்சீக

குலங்கெட்டு போனபின்னும்
குடிக்கிறது குத்தமான்னு
கூசாமக் கேப்பீக

யாருபோட்ட சாபமோன்னு
ஊருக்குள்ள ஒரேப்பேச்சு
உமக்கேனோ தெரியாமப் போச்சு

கருவுல வந்த மகன்
தெருவில கெடக்கிறான்னு
ஊரில சொல்லும்போது

உருக்குலஞ்சு போயிட்டாக
உயிரப் பாதி விட்டுட்டாக
உன்னைப் பெத்துப் போட்டவுக

பில்லி சூனியம் இருக்குமோன்னு
பூசாரி வாக்கு கேக்க
போயிக்கிட்டே இருக்குறாக

காட்சியேதும் மாறவில்லை
காலமின்னும் கூடவில்லை
காத்துமட்டும் கிடக்கிறாக

மீண்டும் மீண்டு வருவீகன்னு

தவறான புரிதல்

நான் யாரென நானே அறியலையே
நான் யாரென நீயுரைத்தாய் அதுசரியோ?

நின்கூற்றே மெய்யேயென
நீ கதைப்பாய் அதுசரியோ?

உண்மையதை உணர்ந்தாலே
உதிர்ப்பாயோ அனல் வார்த்தை?

நீர் செல்லும் இடமெல்லாம்
நிறம் மாறும் தன்மையென
நீ யெனை நினைத்தாயோ?!
நீரின் குணம் என்னவென்று
நீதானதை யறியலையோ?!

உச்சியிலே உதயமாகி
ஒருவழியாய் ஓடிபின்னே
பலவழியாய் பாதைமாறி
பள்ளதிலே தடுமாறி
படுகுழுயில் வீழ்ந்தாலும்
பக்குவமாயதைத் தாண்டி அப்
பரந்தாமன் கருணை ஆழிப்
பாதம் தொடும் நாழி தனை
பலநாளாய் எண்ணி எண்ணி
பக்தியோடு வேண்டுகின்றேன்
நான் அறிவேன் யாமவன்
நாய் அடியேன் என

எமையறியும் எண்ணம் விட்டு
உமையறியும் உள்ளம் கொண்டால்
உண்மைதனை உணர்ந்திடுவாய்
உயர்வழியில் சென்றிடுவாய்

மதுவென்ற அரக்கன்

மதுவென்ற அரக்கன்தனை
மகிழ்வுடனே நட்பு கொண்டு
மதிகெட்டுத் திரியும் மானுடா...

வந்த பாதைதனை மறந்து
வகுத்த பாதையதை மறந்து
வாக்குகள் தடம் மாறி
வந்தவர்கள் வெறுத்தோடி
வசதிகள் கரைந்தோடி பல
வருடங்கள் உருண்டோடி

எதற்கடா இவ்வாழ்க்கையென
பதமாய் பலர்கேட்டும் உன்னுள்
ஏனடா தோன்றவில்லை அது
ஏளன வார்த்தையென?

என்றும் கெடா வாழ்க்கைதனை
என்றுமே நீ வாழ்ந்ததில்லை
வாழும் வழி அதுவேயென
வார்த்தைகள் பல நீ உரைத்தாய்

கரம் பிடித்தவளுனைச் சீயென
காரி யுமிழ்ந்தாலும் அதன்
காரணமிதுவெனத் தெரிந்தாலும்
காலனின் வருகைக்கு
காத்திடுமுதிர் கிழவனெனக்
காலத்தை கழிக்கிறாய்
அய்யகோ!!!

ஒருவனுக்கு உணவு இல்லையேல்
அகிலத்தை அழித்திட ஆணையிட்ட
அந்த ஆண்மகன்இன்றிருந்தால்
பாடிடுவான் பலகவிகள்
பலித்திடுவான் இத்தேசம்தனை

அரக்கர்தம் கூட்டத்தைக்
கழுவேற்றிக் கொல்லாத
கடமை மறந்த
அரசன்தனை அழித்திடுவான்
 உனைக்கொல்லும் ஒருநிமிடமுன்னே.....


---செ. இராசமாணிக்கம்